Władysław Stanisław Reymont (właściwie Rejment) to jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy. Żył w latach 1867-1925. Jego biografia stanowi przykład typowego młodopolskiego awansu kulturalnego przedstawiciela warstwy chłopskiej.
Parał się różnych zawodów (był krawcem oraz dozorcą na kolei), marzył o aktorstwie, rozważał wstąpienie do klasztoru, ale dzięki wielkiej ambicji i odrobinie „szczęścia w nieszczęściu” (udział w katastrofie kolejowej) udało mu się wprowadzić swoje nazwisko do kanonu literatury światowej. Pisał głównie powieści, nowele oraz opowiadania.
Władysław Reymont związany był z Charłupią Wielką. Był właścicielem majątku w latach 1912–1913, przebywał tu (wraz z żoną Aurelią Szabłowską) od wiosny 1912 r. do połowy 1913 r. Podczas pobytu w Charłupi W. powstała powieść "Rok 1794". Reymont został nawet wybrany prezesem "Koła Ogrodniczego Ziemi Sieradzkiej". Uwiecznił on chłopów z Charłupi Wielkiej w zbiorze nowel "Pęknięty dzwon". Obecna na jego pogrzebie (1925 r.) delegacja mieszkańców wsi złożyła na grobie wieniec z napisem na szarfie: "Swemu przyjacielowi – chłopi z Sieradzkiego".
Zapraszamy do obejrzenia wystawy w Gminnej Bibliotece Publicznej we Wróblewie!!!
